In dit college hebben we het gehad over verschillende perioden in de beeldcultuur: de klassieke periode, de moderne periode en de post-moderne periode. We hebben schilderijen en foto's bekeken en deze geplaatst de juiste periode. Een eerste opdracht was om drie beelden uit de drie verschillende perioden te kiezen en deze vervolgens te beschouwen en aan te geven waarom dit beeld in die periode hoort. Een tweede opdracht was om met een groepje een beeld uit de klassieke periode te kiezen, en hier een moderne versie van te maken door middel van een tableau vivant. De uitwerking van deze twee opdrachten zijn hieronder te vinden.
Beelden uit de Beeldcultuur
Klassieke Periode:
Andrea del Verrocchio - The Baptism of Christ (1470 - 1475)
Dit is een schilderij uit de klassieke periode, allereerst vanwege de periode waarin het geschilderd is. Dit is namelijk rond 1473 geweest en daarmee dus voor 1860 (het einde van de klassieke periode). Daarnaast is het een heel realistisch gemaakt schilderij. Wat verder typisch klassiek is aan dit schilderij, is dat je er heel erg het goddelijke in terug ziet. Je ziet Christus in het midden en het licht komt van boven. Hierdoor staat Christus, en daarmee het goddelijke, centraal in dit schilderij. Verder is er sprake van een driehoekspositie, waarin Christus in de bovenste punt staat. Hierdoor staat Christus nog meer in het middelpunt, en staat het goddelijke dus duidelijk centraal in dit schilderij. Tot slot is ook typerend dat het een verhalend schilderij is: op het schilderij wordt namelijk de doop van Christus uitgebeeld. Iets dat duidelijk te zien is.
Moderne Periode:
Alexej von Jawlensky - Kopf in Blau (1912)
Allereerst is dit een schilderij uit de moderne periode, omdat het geschilderd is in 1912, de moderne periode (1860 - 1960). Verder zie je in dit schilderij dat het niet meer de bedoeling was om zo realistisch mogelijk te schilderen, maar om door middel van kleuren en grove penstreken een gevoel over te brengen. Het gaat hier puur om gevoelsuiting, iets waar de moderne periode om bekend staat. Door de combinatie van blauwe en rode kleuren, geeft dit mij een wat leeg doch angstig gevoel. Het 'hoofd' kijkt je heel indringend aan, waardoor je haast aan jezelf gaat twijfelen.
Post-Moderne Periode:
Michael Graves - Team Disney The Michael D. Eisner Building (1990)
Dit is allereerst kunst uit de postmoderne periode, omdat het gebouwd is in de postmoderne periode (na 1960). Maar wat het nog meer postmodern maakt, is dat het vol met verwijzingen zit naar de klassieke periode. Het gebouw lijkt op een oud Griekse of Romeinse tempel, waarbij de zuilen in dit geval geen engelen of andere goddelijken zijn (zoals je vaak zag in de klassieke periode), maar de zeven dwergen. Een verhaal van nu, en daarmee een verwijzing naar de 'bewoners' van het pand, namelijk Disney. Je zou dus kunnen stellen dat dit kunst is met een knipoog, een knipoog naar de klassieke periode in dit geval.
Tableau Vivant
Het origineel:
Auguste Rodin - De Denker (1881)
Het Tableau Vivant:
'De Moderne Denker' (2013)
Tijdens
het vierde college van Beeldende Vorming hebben wij een tableau vivant gemaakt
naar aanleiding van een kunstwerk uit de klassieke periode. Voor deze opdracht
hebben wij gekozen voor het beeld ‘De Denker’ van Auguste Rodin. Dit beeld is
gemaakt in 1881 en maakte onderdeel uit van een monumentale bronzen poort voor
een toekomstig museum voor decoratieve kunsten. Deze poort werd ook wel ‘Poort
van de Hel’ genoemd. Voortbordurend op
deze ‘Poort van de Hel’ zijn wij aan ons tableau vivant begonnen. In plaats van
onze ‘Denker’ op een stuk steen neer te zetten, hebben wij gekozen voor de
knalrode trap in het midden van de Hogeschool. Rood is natuurlijk de kleur van
de hel, en daarnaast is het een trap omhoog, een trap die je dus zou kunnen
leiden naar de hel. Om deze trap nog extra kracht bij te zetten en hem nog meer
te vertalen naar deze tijd, hebben we de achtergrond gevuld met een deel van de
CD hoes van Highway to Hell van ACDC. Hierdoor is onze ‘poort’ nog een stuk moderner,
doordat het nu een snelweg naar de hel is geworden in plaats van slechts een
poort.
De
originele denker wordt doorgaans ook nog wel eens ‘Le Poète’ genoemd, omdat het
beeld eigenlijk een mediterende Dante moest voorstellen. In deze tijd van
moderne technologie zijn er nog maar weinig mensen die mediteren en die echt
over dingen nadenken. Het meeste wat we willen weten is te vinden op internet.
We gebruiken steeds minder onze eigen hersenen, en steeds meer de ‘hersenen’
van het internet. Vandaar dat wij in ons tableau vivant het hoofd van de denker
vervangen hebben door een iPad. Om de moderne tijd daarnaast nog extra kracht
bij te zetten heeft onze denker stoere en moderne kleding aan, namelijk
sneakers en een jas met bontkraag. Ons tableau vivant is zowel door het gebruik
van de omgeving (de rode trap), de aankleding van de hoofdpersoon (bontkraag,
sneakers) en de computerbewerkingen (iPad, Highway To Hell) een echte ‘moderne
denker’ geworden. Dit uiteraard alles met een knipoog, zoals ook in de iPad is
te zien.
.jpg)
.jpg)
.jpg)


Geen opmerkingen:
Een reactie posten